Dlaczego homeopatia...

Zbliżają się Walentynki - święto zakochanych, a więc możemy porozmawiać o miłości. Jest to temat który chyba nigdy się nie wyczerpie, ani w literaturze czy sztuce, ani w naszym życiu. Cóż bowiem jest ono warte bez miłości?

Wiedzą o tym najlepiej ci, których uczucia zostały zawiedzione i zranione a nieodwzajemniona miłość w istotny sposób wpłynęła na ich dalszy los. Są wśród nich i tacy którzy po stracie czy zdradzie partnera nigdy już nie stworzyli nowego związku i rozpamiętując przeszłość pozostali samotni i nieszczęśliwi do końca życia.

Widać wyraźnie, że ta sama sytuacja, w tym wypadku zawiedziona miłość, u różnych ludzi wywoła odmienny sposób reakcji. Ktoś może popaść w depresję z tzw. cichym smutkiem, ktoś inny doświadczy objawów nerwicy jak np. histeryczna kula w gardle, lub innych dziwnych dolegliwości. Najcięższe przypadki to nagłe psychozy lub nawet próby samobójcze. Jak mamy pomóc takim pacjentom?

Podając każdemu taki sam lek uspokajający czy antydepresyjny...?

Na tym przykładzie widzimy, jak każdy z nas reaguje w swój własny niepowtarzalny sposób i wymaga w chorobie indywidualnie dobranego leku. Czy więc w homeopatii istnieje coś takiego jak lek na nieszczęśliwą miłość? Jak najbardziej i to nie jeden, ale co najmniej kilka, a każdy z nich posiada oczywiście swój charakterystyczny obraz, wymienię tylko parę np. Ignatia, Natrium muriaticum, Aurum, Hyoscyamus, Platyna, Staphysagria czy Phoshporicum ac. Podany pacjentowi łagodnie i szybko przywraca zaburzoną równowagę emocjonalną, dając mu ponownie szansę i otwierając na nową tym razem szczęśliwą i spełnioną miłość.

powrót do listy wpisów