Dlaczego homeopatia...
4. Co czyni lek homeopatycznym?
Aby odpowiedzieć na to pytanie należy po raz kolejny uświadomić sobie co jest podstawą homeopatii. A jest nią prawo podobieństwa (homeo - podobny pathos - cierpienie, objaw) obejmujące zasadę , że substancja która wywołuje określone symptomy u osoby zdrowej, może wyleczyć te same objawy u chorego. Substancja owa musi być podana w nieskończenie małej i zdynamizowanej czyli spotencjonowanej dawce. Lek który wybieramy staje się homeopatyczny tylko w momencie swojego działania kiedy zostaje zaordynowany zgodnie z zasadą podobieństwa. Na półce w aptece stoją więc jedynie leki potencjonowane. Stoją tam również "środki homeopatyczne" tzw. kompleksy które są mieszanką różnych potencjonowanych substancji podpisane jako na grypę, chrypę, menopauzę, kaszel, katar i co tam jeszcze. Takie leczenie jest niezgodne z zasadami homeopatii klasycznej bo, po pierwsze podajemy kombinację środków, a nie jeden indywidualnie w danym czasie ustalony lek, a po drugie dobór leku w oparciu o nazwę choroby lub jakiś pojedynczy objaw jest z gruntu podejściem stricte allopatycznym a nie homeopatycznym, w którym wybrany lek musi odnosić się do pacjenta jako całości i obejmować nie tylko aspekt fizyczny ale też, a może przede wszystkim mentalno-emocjonalny. I tu dochodzimy do tego co w homeopatii jest najważniejsze i najtrudniejsze zarazem - ustalenie similimum czyli wybór tego najwłaściwszego środka. Różne mogą do tego prowadzić sposoby i są wyrazem prawdziwej sztuki homeopatycznej, a życie i tak zweryfikuje każdą złą ordynację bo po prostu pacjent nie zostanie wyleczony lub tylko uzyskamy częściową poprawę. A jakie mogą być w ogóle przeszkody w leczeniu to już zupełnie inny temat. Tak czy siak przywracanie ludziom zdrowia, to prawdziwe wyzwanie i dla lekarza i dla pacjenta. A chciałoby się czasami tylko powiedzieć "sezamie otwórz się" a on nie chce. Widać zaklęcie w tym wypadku było nieprawidłowe.